Zmiękczanie skóry

Nowe buty lub kozaki mogą być za ciasne i powodować bolące otarcia i pęcherze. Pojawia się tu pytanie, czy i jak można zmiękczyć czy rozciągnąć skórę.

Zasadniczo wierzchnie skóry obuwnicze są z mocnej, grubej skóry wołowej. Dlatego rozciągnięcie i zmiękczenie jej jest znacznie ograniczone. Pod mikroskopem skóra ta jest plecionką włókien. Gram skóry ma do 300m wewnętrznej powierzchni, ponieważ jej drobne włókna są ze sobą mocno splecione. Dlatego ten rodzaj skóry jest wysoce odporny na rwanie i łamanie.

Garbarze i szewcy wykorzystują dwie metody, które powodują rozluźnienie lub rozciągnięcie tego splotu włókien.

Po pierwsze splot ten może się rozluźnić przez ruch. Garbarz powoduje to przez walcowanie, a szewc przez klepanie. W wyniku klepania czy walcowania włókna się mikroskopijnie się rozciągają lub zrywają, skóra staje się bardziej miękka i zyskuje trochę na powierzchni. O ile jest to wykonywane profesjonalnie, zachowana zostaje niezbędna stabilność skóry.

Druga możliwością jest obok rozruszania mechanicznego jest zwilżenie. Miękną wtedy włókna i skóra może w takim stanie zmienić kształt. Garbarze korzystają z tego, gdy trzeba nadać skórze inny kształt. Po wyschnięciu nowy nadany skórze kształt pozostaje trwały.

Z tego wynikają dalsze możliwości zmiękczenia skóry obuwniczej:

Buty, które tylko lekko cisną, należy najpierw rozchodzić. Najlepiej chodzić ok. godziny w grubszych skarpetkach. Nie zakładać zbyt grubych skarpet, ponieważ mogłyby one spowodować zbytnie rozciągnięcie skóry i byt stałby się zbyt luźny.

Często zaleca się zwilżenie także skarpetki. Jest to dobrym pomysłem, ponieważ powoduje to dodatkowe zmiękczenie skory i łatwiejszą zmianę kształtu.

Ze zwilżaniem skóry wiąże się też wiele mitów. Na forach zaleca się alkohol, spraye ze sklepów specjalistycznych, tłuszcz lub nasz firmowy środek do mycia butów Schuhwaschmittel. Plotka, że jakoby mocz był szczególnie dobrym środkiem, jest nieprawdziwa. Każde zwilżenie powoduje najpierw zmiękczenie skóry. Należy jednak unikać niepożądanych obcych substancji. Woda jest na pewno lepsza niż mocz. Alkohol nie nadaje się wcale, ponieważ skóra zawiera tłuszcze, rozpuszczalne po wpływem alkoholu, co powodowałoby utratę miękkości. Tłuszcze są pomocne tylko pod pewnymi warunkami, ponieważ są one lepkie i nie przenikają wcale do włókien. Nadają się one do konserwacji, ponieważ impregnują wierzchnią warstwę, co w przypadku butów i butów z cholewami do codziennego użytku jest bardzo ważne. Do zmiękczania więc tłuszcze są mało przydatne.

Dające wilgotność środki natłuszczające jak olejki, odpowiednie spraye czy nasz firmowy środek do mycia butów Schuhwaschmittel dają dwie korzyści. Po pierwsze zmiękczają skórę czy włókna, nawilżając je oraz utrzymują ich miękkość po naoliwieniu. Włókna nie zastygają po wyschnięciu, lecz stają się bardziej giętkie w wyniku natłuszczenia.

Zalecenie stosowania naszego firmowego natłuszczającego środka do mycia butów: Zbyt twardą skórę zwilżyć od środka mieszanką 1:1 środka Schuhwaschmittel i wody i pochodzić przynajmniej godzinę w tych butach. Skóra podda się i zmięknie.

Wskazówki dotyczące suszenia po zwilżeniu lub generalnie po zamoczeniu butów: Nigdy nie suszyć na gorąco. Nie stawiać więc na ogrzewanie ani nie suszyć gorącą suszarką. W wyniku rozgrzania włókna sklejają się za mocno, skóra twardnieje i w zbyt wysokiej temperaturze może się nawet skurczyć. Splot włókien można rozluźnić wtedy tylko dużym nakładem siły, a na tym ucierpi ich struktura. Spoiny włókien będą się zrywać w wyniku gwałtownych ruchów.

W czasie suszenia buty powinny być wypchane lub powinno się stosować nie lakierowane prawidła. Surowe drewno prawideł czy papier gazetowy wiążą dodatkowo wilgoć i powodują obok nadawania formy szybsze schnięcie.

Ważne przy zwilżaniu: W przypadku skór ciemnych można stosować nawilżanie w celu uzyskania miękkości skóry. Czarne skóry są więc zupełnie bezproblemowe. Przy skórach jasnych trzeba być bardzo ostrożnym. Szybko powstają plamy czy zacieki, ponieważ wilgoć przebija na zewnątrz. Olej powoduje natychmiastowo ciemnienie skór gładkich o otwartych porach. Dlatego przy skórach gładkich stosować co najwyżej zwilżone skarpetki celem rozchodzenia butów. Jeśli powstaną zacieki czy plamy lub jeśli skóra ogólnie pociemniała w wyniku zamoczenia, to najczęściej jest to proces nieodwracalny. Jeśliby ślady te mają być usunięte, potrzebna jest szybka reakcja. Miejsce to należy wysuszyć natychmiast niezbyt gorącą suszarką. W ten sposób można uniknąć powstania zacieków. Metoda taka sprawdza się jednak tylko przy zaciekach, powstałych na bazie wody. Oleju nie da się wysuszyć.

W przypadku skór jasnych i zasadniczo przy drogich butach najlepiej zwrócić się do fachowców. Są nimi w tym przypadku szewcy. Zmiękczanie czy rozciąganie skóry butów czy cholew należy do ich normalnych prac. Dzięki technice klepania odpowiednimi narzędziami skóra nabiera miękkości. Włókna staną się luźniejsze.

Opisane metody sprawdzają się tylko wtedy, gdy skóra nieznacznie uwiera. Nie można uratować butów wyraźnie za ciasnych lub kupionych w niewłaściwym numerze. W wyniku użycia siły w celu zmiękczenia skóry można spowodować jej uszkodzenie.